Συγγραφέας Δαλαμάγκα Μαρία
Η ημικρανία είναι μια κεφαλαλγία η οποία είναι
μονομερής, προκαλεί έντονο παλλόμενο πόνο και συχνά συνοδεύεται από ναυτία,
εμετό και ακραία ευαισθησία στο φώς και τον ήχο. Οι ημικρανίες συχνά ξεκινούν
στην παιδική ηλικία, την εφηβεία ή την πρώιμη ενήλικη ζωή. Περιλαμβάνουν
τέσσερα στάδια: την πρόδρομη φάση, τη φάση της αύρας, τη φάση της κεφαλαλγίας
και τη φάση ανάρρωσης.
Η πρόδρομος φάση εμφανίζεται μία ή δυο μέρες πριν
από την ημικρανία και κατά τη διάρκεια της οποίας μπορεί να παρατηρηθούν
συμπτώματα όπως δυσκοιλιότητα, κατάθλιψη, υπερκινητικότητα, ευερεθιστότητα,
αυχενική δυσκαμψία, έντονη όρεξη και ανεξέλεγκτο χασμουρητό.
Η φάση της αύρας μπορεί να εμφανιστεί πριν ή κατά τη
διάρκεια της ημικρανίας. Πρόκειται για ένα νευρολογικό φαινόμενο που περιλαμβάνει
συνήθως διαταραχές της όρασης, όπως λάμψεις φωτός. Μερικές φορές μπορεί να
περιλαμβάνει αισθητικές, κινητικές ή διαταραχές ομιλίας. Οι περισσότεροι
άνθρωποι βιώνουν τις ημικρανίες χωρίς τη φάση της αύρας. Τα συμπτώματα της
αύρας αρχίζουν συνήθως σταδιακά,
διαρκούν 20 έως 60 λεπτά και μπορεί να περιλαμβάνουν: οπτικές διαταραχές
όπως διάφορα σχήματα, φωτεινά σημεία ή λάμψεις φωτός, απώλεια της όρασης, αίσθηση
τσιμπήματος από καρφίτσες και βελόνες στο ένα χέρι ή πόδι, διαταραχές ομιλίας
(αφασία). Λιγότερο συχνά μπορεί να σχετίζεται με αδυναμία των άκρων (ημιπληγική
ημικρανία).
Η φάση της κεφαλαλγίας, η οποία όταν δεν
αντιμετωπιστεί διαρκεί συνήθως τέσσερις έως 72 ώρες, η δε συχνότητα με την
οποία εμφανίζεται η κεφαλαλγία ποικίλει από άτομο σε άτομο. Κατά τη διάρκεια
αυτής της επιθετικής φάσης της κεφαλαλγίας
μπορεί να παρατηρηθεί πόνος στη μια ή και στις δυο πλευρές του κεφαλιού,
πόνος με παλλόμενο ή σφύζοντα χαρακτήρα, φωτοφοβία, φωνοφοβία ή ακόμη
ευαισθησία σε μυρωδιές, ναυτία, εμετό, θολή όραση, ζάλη και ενδεχομένως και
λυποθυμία.
Η φάση της ανάρρωσης, δηλαδή η τελική φάση συμβαίνει
μετά από μια κρίση ημικρανίας και μπορεί να υπάρχει μια αίσθηση κούρασης ή μια
ήπια ευφορία.
Γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες φαίνεται να
παίζουν κάποιο ρόλο στη αιτιολογία της ημικρανίας. Η ημικρανία μπορεί να
προκαλείται από μεταβολές στο εγκεφαλικό στέλεχος και τις αλληλεπιδράσεις του
με το τρίδυμο νεύρο, μια κύριας οδού του πόνου. Τα διαταραγμένα επίπεδα νευροδιαβιβαστών όπως της σεροτονίνης, η οποία βοηθά στη ρύθμιση του
πόνου στο νευρικό σύστημα μπορεί να εμπλέκονται. Τα επίπεδα σεροτονίνης παρουσιάζουν πτώση κατά τη διάρκεια της φάσης
της κεφαλαλγίας. Έτσι μπορεί να απελευθερωθούν νευροπεπτίδια τα οποία όταν
φθάσουν στις μήνιγγες θα προκαλέσουν
πονοκέφαλο.
Επιπλοκές
κατά τη διάρκεια προσπάθειας αντιμετώπισης της ημικρανίας
Κοιλιακός πόνος, αιμορραγία και έλκη μπορεί να
παρουσιαστούν όταν λαμβάνονται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) σε
μεγάλες δόσεις ή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης μπορεί να εμφανιστούν
κεφαλαλγίες οι οποίες οφείλονται σε υπερδοσολογία των φαρμάκων για την
αντιμετώπιση της κεφαλαλγίας. Τέλος το σύνδρομο
σεροτονίνης, μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση που οφείλεται σε υψηλά
επίπεδα σεροτονίνης μπορεί να προκληθεί
από τριπτάνες και αντικαταθλιπτικά όπως εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης
της σεροτονίνης (SSRIs)
ή αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης (SNRIs).
